Eufemia als eerste Lumad leider in het Filipijnse Parlement
De Filipijnen lijken een paradijselijk oord met haar parelwitte zandstranden, palmbomen, rijstterrassen en immer glimlachende mensen. Het land is rijk aan mineralen en grondstoffen, en jammer genoeg recht evenredig rijk aan corruptie en armoede. De kloof tussen arm en rijk is immens. Gelukkig is de Filipijnse volksbeweging krachtig, sterk en moedig.
Eufemia Cullamat is een mondig leidster, een bron van inspiratie en moed. Haar strijd begon in de jaren ’80 toen haar gemeenschap werd geplaagd door evacuaties ten gevolge van militaire bombardementen. De gruweldaden van het leger begonnen nadat haar gemeenschap erin geslaagd was om een mijnverkenning in hun regio stop te zetten. Later voelden verschillende gemeenschappen de nood om zich te organiseren en te verzetten tegen de verergerende situatie. MAPASU (Persevering Struggle for the Next Generation) werd geboren en Eufemia stond aan de wieg. Vandaag is MAPASU in Mindanao gekend voor haar sterke houding en onophoudelijk verzet tegen grootschalige mijnbouwbedrijven. Ook ALCADEV (Alternative Learning Center for Agricultural and Livelihood Development), landbouwschool en Solidagro’s partner, ontstond dankzij de vastberaden inspanningen van MAPASU om onderwijs te voorzien voor de kinderen van de Lumad, de inheemse volkeren op het zuidelijke eiland Mindanao.
Eufemia is persoonlijk betrokken. Ze was getuige van de brutale moord op haar broer, haar nonkel en de directeur van ALCADEV. Haar echtgenoot werd meerdere keren in elkaar geslagen door de politie, haar zoon werd aangeklaagd voor moord op basis van verzinsels.
Sedert 2019 zetelt Eufemia in het Parlement. Daar is ze een van de leidende stemmen in de strijd van de inheemse volkeren voor de bescherming van hun voorouderlijke gronden en hun recht op zelfbeschikking. Ze wordt wereldwijd uitgenodigd om te spreken over hun strijd. Toen ze haar eerste toespraak hield als nieuw lid van het Huis van Afgevaardigden maakte ze gebruik van zichzelf als voorbeeld om aan te tonen hoe inheemse volkeren, en de arme bevolking in het algemeen, het negeren en discrimineren door de overheid aanvoelen.
We blijven de scholen die instaan voor de vorming van onze kinderen verdedigen. We blijven onze zoektocht naar rechtvaardigheid voor de slachtoffers van mensenrechtenschendingen verderzetten.”
“Het raakt me diep om te zien dat het antwoord van de overheid op de pandemie de socio-economische situatie, waar we al zo lang in leven, verslechtert. De inheemse bevolking lijdt onder een beperkte toegang tot gezondheidszorg, essentiële en sanitaire voorzieningen en andere diensten die belangrijk zijn om het verspreiden van ziektes te vermijden. En dit was al zo vóór COVID-19."
Wat haar nog meer verontrust, is dat geen enkele aanval van de overheid gestopt wordt. Meer nog, het verslechtert! "Militair geweld, bombardementen, bezetting van onze gemeenschappen door het leger, het sluiten en vernielen van Lumad-scholen, red-tagging en buitengerechtelijke executies."
"Onderdrukking maakt ons enkel sterker. Hoe meer ze ons proberen te onderdrukken en doen zwijgen, hoe meer we onze kracht realiseren en we onze voorouderlijke gronden en onze vrije wil verdedigen."
Net als zaadjes zullen we ons vermenigvuldigen en bloeien!”
Steun Eufemia en bescherm haar regio!
Eufemia komt op voor haar gemeenschap en het recht op onderwijs. De Lumad zijn inheemse volkeren op het zuidelijke eiland Mindanao. Hier wilt de regering hen wegjagen om er aan mijnbouw te doen.
