Zal men eindelijk doen wat moet gebeuren?
Dat is voor de 27ste keer de vraag van de Filipijnse partnerorganisaties van 11.11.11 bij de start van de klimaattop in Egypte. Ze stellen dat het hoog tijd is voor dringende actie voor het klimaat.
De maatschappelijke organisaties en 11.11.11-partners Asian People's Movement for Debt and Development (APMDD), Philippine Movement for Climate Justice (PMCJ) en Aksyon Klima Pilipinas (AKP) voeren al jaren onderzoek naar en actie tegen de klimaatcrisis. De COP is voor hen hét moment om druk te zetten op de Filipijnse regering om effectief werk te maken van de strijd tegen klimaatverandering. Tegelijk voeren ze tijdens de COP ook acties om de 'rijke' landen te herinneren aan hun klimaatbeloftes.
Klimaatfinanciering zonder schulden
APMDD en PMCJ trapten hun eerste week bij de COP af met acties op 9 november om klimaatfinanciering, kwijtschelding van klimaatschulden en stopzetting van de financiering van fossiele brandstoffen te eisen.
Rijke industrielanden beloofden immers om jaarlijks 100 miljard dollar aan klimaatfinanciering te geven aan de meest klimaatgevoelige landen. Een belofte die niet wordt nageleefd, aangezien er grote financieringstekorten zijn. Met hun actie willen onze partners zo eerst en vooral druk zetten op de industrielanden voor een meer ambitieuze financieringsdoelstelling. Daarbovenop streven ze ook naar manieren om toegang te krijgen tot deze middelen via subsidies en niet via leningen, zoals nu vaak gebeurd. Dit legt onrechtvaardige schulden op aan de klimaatkwetsbare landen en staat hun duurzame ontwikkeling in de weg.
"Onze bevolking kan niet langer de dupe zijn van de klimaatgevolgen. Toegang tot financiering waardoor we geen extra schulden opbouwen, is cruciaal voor een eerlijk, rechtvaardig en duurzaam herstel. We willen geen verdriet, sympathie of medelijden. Wat wij willen is gerechtigheid en herstel voor onze schade en verliezen", zegt APMDD.
Geen klimaatrechtvaardigheid zonder mensenrechten
Ook 10 november was een dag gevuld met acties voor klimaatrechtvaardigheid. APMDD en andere actievoerders riepen op tot op rechten gebaseerde en echte oplossingen voor klimaatverandering. Want er kan geen klimaatrechtvaardigheid zijn zonder ook de mensenrechten te garanderen én respecteren. Bij het vormen van die oplossingen moeten ook de klimaatslachtoffers betrokken worden. En die participatie is op de COP net vaak een probleem.
Daarnaast lieten ze ook hun stem horen voor financiering voor klimaatschade. De rijke industrielanden zijn als grootste vervuilers immers verantwoordelijk voor de klimaatcrisis. En dat terwijl de meest kwetsbare landen vaak de grootste gevolgen dragen, zoals overstromingen of extreme droogte. Het is daarom hoog tijd dat de rijke landen hun verantwoordelijkheid opnemen en betalen voor de schade en verliezen ten gevolge van klimaatgerelateerde rampen in lagere-inkomenslanden.
"Er is momenteel geen (financiering) voor Loss and Damage. Terwijl er een dringende noodzaak is om adaptatie (financiering) op te voeren, moet een soortgelijke urgentie worden toegepast om de kosten te dekken van economische en non-economische verliezen veroorzaakt door extreem weer en de langzaam optredende effecten van de klimaatverandering", zegt APMDD.
